Κάτι για τον Πολιτισμό – Άμμος, Πεύκα και Λεωφορεία
Στο Νομισματοκοπείο πήρα το 305 που πηγαίνει αριστερά στην διασταύρωση, δηλαδή προς Ραφήνα. Το 304 πηγαίνει δεξιά, προς Βραυρώνα. Στη μέση είναι η Άρτεμις (Λούτσα μέσα σε παρένθεση).
Φεύγοντας απ’ την Αθήνα περνάμε Γέρακα, Παλλήνη, Σπάτα, κάποιες στροφές και αρχίζει η κάθοδος. Κάποιοι ελαιώνες, κάποια αμπέλια, περνάμε και δεν ξέρουμε τι είναι, περάσαμε και δεν τα είδαμε. Άπλα θέλουμε «να φτάσουμε». Ήρθαμε στα φανάρια και στρίψαμε αριστερά. Περάσαμε και από ένα όμορφο καταπράσινο σημείο στην παραλία. Δεν ξέραμε ότι εκεί υπήρχε ένας αρχαίος ναός και δεν το μάθαμε στο σχολείο.
Αρτέμιδα. Ναοί, πλατείες που δεν έχουμε, σχολεία, όλα εδώ είναι κάπως κρυμμένα, ξεχασμένα. Η Ραφήνα μου λένε έχει καλύτερα σχολεία, έχει και πλατεία. Ίσως, αλλά δεν έχει αστικό λεωφορείο, (δηλαδή, μέχρι πρόσφατα). Κάποιοι, παλιοί, σκέφτηκαν καλά, η Αθήνα χρειάζεται και την Άρτεμις, είναι δίπλα και έτσι δρομολόγησαν αστικό λεωφορείο. Να στέλνουν τα παιδιά τους, να κυλιούνται στους αμμολόφους. Όπως τότε και τώρα. Ήταν η φτώχεια, η γνώση, η ιστορία; Πες το «πολιτισμός».
Πολιτισμός είναι η ευγένεια, η καλοσύνη και να μην κλέβουμε την άμμο από τις ρίζες των πεύκων, λυγισμένα από τους ανέμους πάνω στην ακτή, εδώ και αιώνες, δίπλα στον αρχαίο ναό, σε αυτό το πολύ πράσινο, πανέμορφο και καλό, «σημείο στην παραλία». Ένα πεύκο ριζωμένο σε άμμο δεν είναι και τόσο απλό.
φωτογραφίες, ταινία "Η Θεία απ΄το Σικάγο", της Φίνος Φιλμ, σκηνοθεσία Αλέκου Σακελλάριου, ευγενική παραχώρηση της Φαίη Σπανού.
